εταιρικά νέα για τις ειδικές παραμέτρους της διαδικασίας για τη θεραπεία με φωσφορικές ουσίες:

Η επεξεργασία φωσφορίσματος είναι μια τεχνική επεξεργασίας επιφάνειας μετάλλου που χρησιμοποιείται κυρίως για τη βελτίωση της αντοχής στη διάβρωση και της προσκόλλησης.

1Φωσφορικού διαλύματος
Κύρια συστατικά: Συνήθως περιέχει ψευδάργυρο, σίδηρο ή φωσφορικά μαγγάνιο.
Αξία pH: Συνήθως ελέγχεται μεταξύ 4,0 και 5,5, ώστε να εξασφαλίζονται βέλτιστα αποτελέσματα φωσφορίσματος.
2. θερμοκρασία
Θερμοκρασία επεξεργασίας: Συνήθως μεταξύ 50 °C και 70 °C. Οι υψηλότερες θερμοκρασίες μπορούν να επιταχύνουν την αντίδραση, αλλά η υπερβολική θερμότητα μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα της επικάλυψης.
3Ώρα.
Χρόνος επεξεργασίας: Γενικά κυμαίνεται από 2 έως 10 λεπτά, ανάλογα με το υλικό και την κατάσταση της επιφάνειας του εργασιακού υλικού.
4Συγκέντρωση.
Συγκέντρωση φωσφορικών ενώσεων: Συνήθως μεταξύ 1% και 5%, με ειδική συγκέντρωση ανάλογα με τον τύπο του χρησιμοποιούμενου διαλύματος φωσφορικών ενώσεων και το επιθυμητό πάχος της επικάλυψης.
5Καθαρισμός.
Καθαρισμός πριν από την επεξεργασία: πριν από τη φωσφορική επεξεργασία πρέπει να γίνεται καθαρισμός και απολιπαντική επεξεργασία, ώστε να εξασφαλίζεται η καθαρότητα της μεταλλικής επιφάνειας.
Καθαρισμός μετά την επεξεργασία: Ξεπλύνετε με καθαρό νερό μετά τη φωσφορμάτωση για να αφαιρέσετε κάθε υπολειμματικό διάλυμα φωσφορμάτωσης.
6- Σκούπιση.
Θέρμανση ξήρανσης: το εργασιακό κομμάτι μετά τη φωσφορμάτωση πρέπει να στεγνώνεται σε θερμοκρασίες μεταξύ 60 °C και 80 °C για να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της επικάλυψης.
7Δάχος της επικάλυψης
Δάχος της επικάλυψης: συνήθως απαιτείται να είναι μεταξύ 5 και 20 μικρών, ανάλογα με τις μεταγενέστερες απαιτήσεις επικάλυψης και τις συνθήκες χρήσης.
8. Επιθεώρηση ποιότητας
Δοκιμασία προσκόλλησης: Η προσκόλληση μπορεί να δοκιμαστεί χρησιμοποιώντας δοκιμές απολέπισης ταινίας και άλλες μεθόδους.
Δοκιμές αντοχής στη διάβρωση: Για να ελεγχθεί η αντοχή της επικάλυψης στη διάβρωση, μπορούν να διεξάγονται δοκιμές αλατιού.